ايران را بي گمان بايد يکي از کهن گهواره هاي فرهنگ و تمدن بشري بشمار آورد. باستان شناسان بر اين کهنگي فرهنگي در شوش، سيلک، تپه يحيي، شهداد، جيرفت... مهر گواهي زده اند. از اين روي پيدايي يادگارهاي نوشتاري بسيار کهن به زبان هاي باستاني ايراني و انيراني هم پيوند با فرهنگ شکوهمند ايران زمين، رخ دادي شگفت آور نيست. آشکار است که پيدايي اين همه زبان و گونه هاي نوشتاري کهنسال در سرزميني که در مراحلي از روزگار باستان، بخش هايي از آسيا، اروپا تا افريقا را در دست